Kleurrijk Singapore

Aloha thuisfront,

Hoe’ist daar? Hier in Singapore is het broeierig heet. Zo’n 30 graden en het zweet gutst onophoudelijk van mijn rug naar beneden. Het is een enorme bruisende en overzichtelijke stad en er is teveel te doen dan mijn oorspronkelijke planning zou toelaten. Waarschijnlijk blijf ik dan maar een dagje (of 2) langer. De volgende vlucht is toch pas over 4 maandjes vanuit Hanoi/ Vietnam, dus alle tijd om even gas terug te nemen na een intensief bezoek aan Japan.

Ik zal jullie kort de tweede week Japan bijbabbelen. Ik ben eerst naar Kyoto gegaan om in de wijk Gion (waar de film ‘Memoires of a geisha’ deels is opgenomen) getuige te mogen zijn van een dansoptreden van geisha’s, een traditioneel poppenspel, een theeceremonie en een satirisch toneelstukje. Moet je natuurlijk gezien hebben als je naar Japan gaat.
Verder heb ik een gave tempel bezocht, geheten Kiyomizu, die hellend op pilaren boven de stad uitsteekt en het gouden paviljoen Kinkaku. De laatste heb ik bezocht met 4 Koreaanse studenten die onderweg in de bus er 10 minuten over hebben gedaan om een verlegen praatje aan te knopen (moest ik wel om lachen)…

Vervolgens op weg naar Nara, dat in de oudheid tijdelijk hoofdstad is geweest van Japan, om de overweldigende ‘Todai-ji Daibutsu den’ tempel te bezoeken die een reusachtige Buddha huisvest. Daarna nog even kort Himeji bezocht voor Japans grootste kasteel (eerder een superbeveiligd fort) om te eindigen in de meest westerlijke bestemming, Hiroshima. Aldaar heb ik genoten van Okonomiyaki, een traditioneel lokaal gerecht (te verorberen aan de bakplaat), bestaande uit een pannekoekje met daarop witte kool en taugé, daarbovenop een dikke laag noodles, wat spek, gebakken ei en afgemaakt met kruiden en Teriyaki saus; kortom, errug lekker (dus aan de slag in die keuken allemaal !!)

Die avond ook het nachtleven gaan ontdekken en uiteindelijk gestrand in een gezellig kroegje met 2 Venezolanen, 1 Japanner (lokale DJ, klein manneke van zo’n 45 kg) en 3 charmante bardames die geen woord Engels spraken (viel me sowieso tegen in Japan, het niveau Engels dat er gesproken wordt).

Hiroshima was met haar Atoommuseum en vredespark één van mijn persoonlijke hoogtepunten van Japan, hoewel het een dieptepunt is van de mensheid. Gefascineerd en enigszins verdwaasd heb ik 6 uur lang elke letter gelezen van wat er nu daadwerkelijk is gebeurd op 6 augustus 1945 in Hiroshima en de dagen eraan voorafgaand. Wat ik niet wist, was dat de atoombom zo’n 600 meter boven de grond tot ontploffing is gebracht, zodat het bereik van de straling en ontploffing vele malen groter was. Tot een straal van 3 km. zijn huizen compleet met de grond gelijk gemaakt en mensen in seconden tot as gereduceerd. Wat een kracht zat er achter dat kreng. Het moet verschrikkelijk zijn geweest om die levende hel op aarde te moeten meemaken, mocht je het op dat moment overleven. De getuigenissen van overlevenden uit de vlammenzee waren ook hartverscheurend om te beluisteren en belezen (kippenvel). Na verloop van tijd eistte ook de straling zijn tol, zodat mensen jarenlang in onzekerheid moesten leven. Zo’n 410.000 mensen hebben uiteindelijk hun leven verloren door een brute kracht van slechts 5 seconden. Hoe bizar. Het was ook bizar om onder het epicentrum te staan waar de bom destijds ontplofte en waar nu een rustig vredig parkje is aangelegd. Krankzinning en huiveringwekkend om dan te beseffen waar de mens toe in staat is.
Anderzijds vraag ik me dan ook af waarom Amerika geen dunbevolkt gebied had kunnen uitkiezen, om daarmee aan te tonen over welk een krachtige instrument zij beschikt, om zo de fanatieke Japanse keizer op z’n knieën te dwingen. Was het nu echt nodig om 2 steden vol onschuldigen van de kaart te vegen..??

Tenslotte teruggekeerd naar Tokyo (5,5 uur per expresstrein) om door te sprinten naar een van de zeldzame terrasjes die de hippe buurt Shibuya rijk is. Uiteraard hebben Toon en ik daar een paar pintjes gevat. De zaterdagochtend werden we door de schoonmaakster het huis uitgejaagd en zijn we gaan tafeltennissen (best of 21 sets), om vervolgens terug te keren naar het geliefde terras. Die avond hebben we Kan opgepikt en hebben we heerlijk traditioneel Japans getafeld in een fancy restaurantje. Helaas was Toon die avond overmeesterd door vermoeidheid, dus hij haakte af toen Kan en ik koers zetten richting de Karaoke bar (moest even schakelen; bij het Japanse karaokeconcept krijg je een kamertje toegewezen om met z’n tweeen of met een groepje in de microfoon te blèren) en vervolgens de kroeg. De ochtend erna nog even een lunch gepikt in de vorm van Sushi, om mijn bezoek aan Japan en Toon & Kan af te sluiten.

Al met al heb ik enorm veel gezien en gedaan in de afgelopen 2 weken, wat mijn bezoek aan Japan aardig compleet heeft gemaakt, ook dankzij touroperator Toon. Nogmaals dank dat ik in jullie casa mocht verblijven !!!
Na al het stadse leven verlang ik wel naar weekje rust, dus waarschijnlijk zoek ik volgende week een lekker kustplaatsje op in Maleisie, om te chillen in de hangmat en wat boeken te verslinden.
Daarom, sajonara en tot het volgende bericht,
Roy

PS RUBRIEK
Pa/ ma: heel veel plezier en een frisse neus gewenst in Valkenburg komend weekend !!!
Mitch, die kole zijn verstuurd. Ik heb ook een klein lepeltje gevonden (zie foto’s) om volgend jaar herrie mee te kunnen schoppen…
Danny, van harte met je verjaardag, meis. Bouw een mooi fiske….
Bart, hoe staat het ervoor met de reisplannen? Hou me op de hoogte
Tennisteam, wie heeft TCT dit jaar gewonnen? En zaten er persoonlijke succesje bij?
Leon, hoe bevalt het appartementje?? En nog mooie koopopties tegengekomen?