naar het verre Oosten.

kombanwaoftewel goedenavond allemaal,
Het eerste volle weekje zit erop. Ik moet zeggen dat het een bizarre gewaarwording is om het door de agenda gedomineerde leventje te verruilen voor een leven van dag tot dag. Het is even wennen….

De vlucht naar Japan was een stevige van zo`n 10,5 uur en de slaap was moeilijk te vatten, ook al had ik de voorgaande 2 dagen maar 8 uur plat gelegen (afscheidsfeestje en stressvolle lastminute voorbereidingen tot diep in de laatste Nederlandse nacht). Behoorlijk gaar kwam ik dus aan op vliegveld Tokyo Narita. Daar had ik mijn Japanse Railway pass opgehaald en ging ik per express naar hartje Tokyo.
De eerste indrukken deden me sterk denken aan Wales, waar het vrij groen en heuvelachtig is. Ietwat later op de reis was het alleen nog maar bebouwing die aardig overeenkomt met de Nederlandse.

Na een uurtje was ik gearriveerd op Tokyo centraal en had ik zo`n 8 uurtjes te doden. Mijn voorgaande reiservaring leerde mij om niet teveel spullen mee te nemen en mijn backpack was dus maar voor zo`n 15 kg gevuld, ipv nokkievol bij de Europatour 2000. De bagage viel dus wel mee om door Tokyo te sjouwen, mijn wallen voelden af en toe zelfs zwaarder daar de vlucht mijn gewoonlijke nachtrust had opgeslokt.

Die avond ontmoette ik Toon op zijn kantoor bij ING. Bij wijze van reunie zochten we een gezellig kroegje op om bij te praten onder het genot van, jawel, een paar heerlijke biertjes (de vermoeidheid zakte langzaam weg…)

Na de eerste snelle hap in Tokyo (kom rijst + vlees m.b.v. die kolerestokjes), zetten we koers naar casa Toon Krooswijk. Aldaar werd ik ook hartelijk ontvangen door Toon`s Chinese vriendin Kan. Ik mocht hun (luxe) appartement gebruiken als uitvalsbasis en ik kan je vertellen, dat is erg relaxed. De eerste nacht heb ik ook 16 uur bijgesnurkt, ben ik rustig opgestaan, heb ik de Lonely Planet (LPdoorgeplozen om vervolgens een frisse wandeling te maken door de tuinen van het Keizerlijk paleis, gevolgd door een bezoekje aan Yasukuni-jinja, ofwel het monument voor alle Japanse slachtoffers van alle oorlogen.

Vanaf dag 3 heb ik het Japanse ritme opgepakt en ben ik rond 8-en opgestaan om naar Nikko af te reizen. Gewapend met tips van touroperator Toon, ging ik op zoek naar een nationale schat aan tempels bij Nikko, maar helaas ik was te laat (alles sluit hier al rond 4 uur/ half 5). De volgende dag ben ik gaan hiken vlakbij Nikko en wilde ik de berg Nantai-san trotseren om zodoende te genieten van het natuurschoon en het overweldigende uitzicht. Wat ik echter niet wist, was dat het pad linea recta in een hoek van 45 graden omhoog schoot en na 2500 meter klimmen begon het ook nog eens te plenzen, waar mijn sportschoenen niet echt op berekend waren. Op 300 meter na heb ik dus de top niet bereikt en heb ik de superlatieven van het uitzicht door de bewolking maar aan mijn verbeelding overgelaten. Zoals je leest, moet het reisritme nog wat opwarmen, of wellicht ligt het aan de voorbereiding?? Nog wat anekdotes:
- de eerste ontdekkingsdag door Tokyo vergat ik mijn Lonely Planet en het ontbeert hier nogal eens aan vertalingen in het Engels. Dat Japans is net Swahilisch voor mij; ik snap werkelijk waar NIETS van die tekens en symboliek hier.
- de batterij van mijn camera ging halverwege de hike bij Nikko leeg en de reservebatterij lag jawel nog in de herberg.
- De eerste 2 dagen was ik te laat voor alle attracties in Tokyo.
- Soms had ik moeite om specifieke adressen te vinden, omdat ik de dimensie van 15 verdiepingen hoog niet in overweging had genomen.
- Vandaag heb ik mijn telefoon in Tokyo laten liggen, waarin het mobiele nummer is opgeslagen van mams die vandaag jarig is; gefeliciteerd ma !!! (gelukkig ben ik niet voor 1 gat te vangen en heb ik ze natuurlijk in mijn hotmail opgeslagen).
Samenvattend moeten we het maar op het tijdsverschil gooien en ben ik gewoon nog wat slaperig als ik op pad ga/ben.

De laatste 3 dagen ben ik verder op pad gegaan door Tokyo, gewapend met mijn camera, favoriete muziek op mijn Ipod en de LP. Elke dag heb ik zo`n 6 uur rondgewandeld en o.a. de fameuze Senso-ji tempel, het Meiji-jingu park, de traditionele wijk Asakusa bezocht en enkele kwartiertjes staan observeren bij luxe shopping areas (Shibuya en Ginza) waarvan ik de feitjes en indrukken graag met jullie wil delen.
Tokyo is een moderne stad en het is er enorm netjes, je ziet geen vuil op straat liggen terwijl er ook nauwelijks afvalbakken staan. Alles lijkt tot in detail te zijn geregeld.en de mensen zijn erg gedisciplineerd. Iedereen lijkt hier wel in het voorgeschreven `brave burger` stramien te passen.
Het is hier nu regenseizoen en de temperatuur varieert van 25-30 graden. De mannen lopen hier voornamelijk rond in pak en de dames zijn op en top modebewust en lopen in luchtige zomerse kledij (en stuk voor stuk op hakken). Ik mis alleen wat vrolijke en felle kleuren, zodat het een ietwat kleurloos geheel wordt als je door de stad loopt. Die idiote apepakkies van schoolgaande kinderen vormen daar geen uitzondering bij.
Het openbaar vervoer is hier strak geregeld. In de metro is het ook erg leuk om de mensen te observeren. Van de 10 zijn er 6 bezig met hun moby (met de meest geavanceerde spelletjes en sms), 3 liggen te slapen en de laatste kijkt wat glazig rond. Ook grappig was de reactie van een jong meisje toen ik haar mijn dagpas van de metro cadeau deed (ik had `m niet meer nodig). Ze begon bijna te hyperventileren, zo aardig vond ze het.
Het barst hier ook van de frisdrank- en sigarettenautomaten. Op elke hoek staat bijna een automaat. Retehandig voor een dorstige reiziger als ik…

Afgelopen vrijdag zijn Toon, Kan en ik ook nog Koreaans gaan eten. Beiden zijn erg druk met hun werk, maar die avond hadden we even goed de gelegenheid om wat bij te praten. In eerste instantie zouden we het nachtleven gaan verkennen, maar de hondjes moesten nog uitgelaten worden (tot mijn taak gebombardeerd) en de Baco`s op het balkon smaakten dusdanig goed dat we rond half 4 maar besloten het bedje op te zoeken. Dat stappen komt nog wel. Al met al kan ik de komende tijd de juiste balans gaan opzoeken tussen bezinning, reflectie, rust, meditatie enerzijds maar natuurlijk ook keihard stappen, lamballen, lezen, ontdekken etc. etc. Een leuke uitdaging dacht ik zo….

Op dit moment schrijf ik jullie vanuit hartje Kyoto. Vanmiddag ben ik in de geisha wijk Gion geweest, maar de volgende keer meer daarover…
Tot gauw, Roy

PS. - RUBRIEK
Ger/ Jorien: is het huis al bijna klaar? Laat die kiwi ook maar goed zweten….

Rolf/ Lot: dat zuipen, schreeuwen van jou zal nu wel minder worden nou je in het bootje bent gestapt he… Nogmaals gefeliciteerd en ik baal nog steeds dat ik er niet bij kon zijn

Simone: hoe bevalt het samenwonen?

Stefan/ Remco: sorrie, toch een bericht op maandag….